کشف اسکلت ۱۲ هزار ساله یک کودک در غار + عکس

کاوشگران در مازندران اسکلت ۱۲ هزار سال‌های را کشف کردند که به صورت نشسته دفن شده بود که نشان از «رد پای مهر مادری» در غار هوتو شهرستان بهشهر است.

سیف‌الله فرزانه (مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی مازندران) گفت: این کشف جدید از کاوش‌های باستان‌شناسی که از فروردین‌ماه آغاز شده و هم‌اکنون در حال انجام است، به‌دست آمده است.

مدیر کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی مازندران با بیان اینکه در این کاوش‌ها که با کشف غار جدیدی در کنار غار هوتو به نام غار شال همراه بود، افزود: هیاتی از باستان‌شناسان به سرپرستی دکتر حسن فاضلی نشلی، استاد دانشگاه تهران، موفق به کشف اسکلت کودکی شش تا هشت ماه در لایه‌های دوره فراپارینه‌سنگی شدند که قدمت این لایه فرهنگی به بیش از ۱۲هزار سال قبل می‌رسد.

فرزانه یادآور شد: «تیم کاوش باستان‌شناسی که هم‌اکنون مشغول لایه‌نگاری لایه‌های تحتانی غار هوتو است در هنگام کاوش به اسکلت کودکی برخوردند که به‌صورت نشسته دفن شده است.»

او تصریح کرد: براساس گزارش سرپرست هیات تمام بخش‌های اصلی جمجمه کودک خردسال با رنگ قرمز و با گل اخرا رنگ‌آمیزی شده بود و دور تا دور گردن آن نیز با گردنبندی که به نظر می‌رسد دو بار به دور گردن آن پیچیده شده و جسد به خاک سپرده شده بود.

مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی مازندران در ادامه گفت: در میان مهره‌های گردن که از جنس استخوان است تعداد سه عدد دندان حیوان درنده که احتمالاً گرگ است پیدا شد که از منظر قدمت در ایران جزو نخستین کشف باستان‌شناسی با یک چنین زیورآلاتی از انسان‌های شکارگر و گردآورنده خوراک شناسایی کردیم. پیش از این دکتر حامد وحدتی نسب و دکتر حسن فاضلی نشلی هرکدام یک عدد استخوان گرگ را در میان کاوش‌های غار و محوطه باستانی کومیشانی به‌دست آوردند که البته این اشیاء از داخل قبر به‌دست نیامد و به‌صورت تکی در میان لایه‌های فرهنگی پیدا شد.

او با اشاره به این مطلب که چنین تدفینی می‌تواند کلید برخی از معماهای باورهای انسان شکارگر را به ما بازگو کند، اظهار کرد: به نظر می‌رسد که این تدفین را باید جلوه‌ای از احساسی‌ترین لحظات زندگی انسان شکارورز مازندرانی دانست که به شکل با شکوهی دفن شد و قطعاً بیانگر زیباترین حسی است که نیاکان ما در این بخش از ایران برای ما به‌جای گذاشتند.

به گفته این هیات پژوهشی، تابه‌حال چنین شواهد غنی از انسان شکارورز در ایران باستان به‌دست نیامده است. تزیین استخوان گرگ که قطعاً جنبه‌های آیینی زندگی انسان شکارگر را به ما منتقل می‌کند از جنبه‌های دیگری نیز مهم است که قدر حیات‌وحش مازندران و به‌خصوص گرگ مازندرانی را بدانیم و محیط امنی را برای این حیوان در بستر طبیعت فراهم کنیم.