سو استفاده زاکانی برای عقده گشایی هایش شرم آور است !
گاهی سیاست چهره زشتی از خود نشان می دهد و سیاستمدار به جای این که به مسئولی متعهد برای حل مشکلات مردم مبدل شود به فردی کینه جو برای رفع عطش خشم و نفرت و به نوعی التیام عقده های شخصی، صحنه سیاست را بر می گزیند تا آن را به صحنه نفرت پراکنی مبدل سازد.
این چهره سیاست را در طول تاریخ و در همه جوامع مشاهده می کنیم. آنچه سیاست را بدنام کرده و عناصر اخلاقی را از صحنه آن دور می گرداند همین چهره زشت است.
سیاست اسلامی بنا بوده و هست که محلی برای تجلی اخلاق درعرصه عمومی باشد؛جایی که نماد برتر آن رسول الله (ص) و ائمه اطهار(ع) شرط حضور در آن را اتمام و اکمال اخلاق می دانند و امام خمینی (ره) به درستی و دقت شرط آن را تهذیب می دانند زیرا اگر تهذیب نباشد علم توحید هم بدرد نمی خورد.
انتخابات ریاست جمهوری فراتر از یک سازوکار انتخاباتی و دموکراتیک عرصه آموزش عمومی هم هست و کاندیداها باید سطح فرهنگ و درک خود از مسایل را برای آگاهی توده ها به نمایش گذارند و در مناظره ها و رقابت با نمایش دادن شکل درست گفتگو استاندارد اخلاق اجتماعی را بالاتر برند.
اما متاسفانه گاهی سخنان و رفتارهایی مشاهده می شود که نه تنها مایه شرم است بلکه حتی فراتر از آن چه که در ماکیاولیسم غربی می بینیم نشان دهنده نوعی بیماری روحی و کینه جویی خطرناک است که اگر معالجه نشود حتما خسارت های سنگینی به خود آن فرد و فراتر از آن به اخلاق عمومی خواهد زد.
بیانیه تند زاکانی با کنایه به لاریجانی از آن چهره های زشت انتخابات ما در این دوره است. فردی می گوید کاندیدا شده ام نه از آن رو که در خود توانایی حل مشکلات مردم را می بینم ؛ بلکه از آن رو که جلوی دیگری را گرفته و مانع از انتخاب او شوم.
طبعا هر کاندیدایی مرام و روش خود را می پسندد و دیدگاه دیگران را مورد نقد می داند زیرا در این صورت باید به نفع او کنار می رفت.تا اینجا هیچ اشکالی ندارد؛حتی این که نسبت به کاندیدایی نقد داشته و او را مورد انتقادات جدی مستند هم قرار دهد؛ اشکالی ندارد.اما این که صحنه ای را که با مخارج سنگین بیت المال جهت انتخاب بالاترین مقام اجرایی کشور تدارک شده؛اشغال نماید تا کینه های خود را عملی کند کاملا اقدامی شرم آور است.
آقای زاکانی می تواند در بیرون از صحنه رقابت رسمی قرار گرفته و هر میزان که می خواهد از لاریجانی یا هر کاندیدای دیگری انتقاد کند ؛اما سوء استفاده از یک موقعیت ملی برای عقده گشایی شخصی نامطلوب و حتی شرم آور است. آقای زاکانی متاسفم بگویم شما نمونه بدی در سیاست ما هستید و امیدوارم جوانان ما از روی رفتار شما مشق سیاست ننویسند.