پرستاری از سالمندان مبتلا به آلزایمر
معمولا هنگامی که سالمندان به آلزایمر مبتلا میشوند اعضای خانواده تصمیم می گیرند تا زمانی که ممکن است در خانه از آنها نگهداری کنند. آرامش در یک محیط آشنا میتواند برای سالمندان بسیار مفید باشد اما نگه داشتن بیماران مبتلا به آلزایمر در خانه به مرور زمان با تشدید بیماری سخت تر میشود. بیماری آلزایمر هر روز مشکلات جدید، رفتارهای غیر منتظره و کاهش توانایی های عملکردی را به همراه دارد.
هیچ راهکار یکسانی برای مراقبت از زوال عقل وجود ندارد بنابراین پرستاران افراد مبتلا به آلزایمر معمولا روش های خود را برای مقابله با رفتارهای خاص بیماران خود دارند. علاوه بر این اثر بخشی راه کار های خاص پرستاران احتمالا در طول دوره بیماری تغییر می کند. تنها راه برای فهمیدن اینکه چه چیزی برای شما و عزیز سالمندتان مفید است آزمون و خطای مدوام است.
نکات مراقبتی برای درمان بیماران مبتلا به آلزایمر
آلزایمر فقط بر مغز تاثیر نمی گذارد، این بیماری تقریبا می تواند تاثیرات قابل توجهی بر تمام جنبه های زندگی بیمار داشته باشد. به این ترتیب بیمارانی که به آلزایمر و زوال عقل مبتلا هستند نیاز به مراقبت و حمایت منحصر به فرد از جانب عزیزانشان دارند.
هنگام مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر باید با او برخورد مناسبی داشته باشید. اگر آمادگی لازم برای این کار را ندارید انجام آن می تواند باعث اضطراب، خستگی یا حتی فرسودگی شما و مراقبت های غیر استاندارد برای بیمار شود. برای غلبه بر این مشکلات و پرستاری باکیفیت بالا می توانید شیوه های زیر را در مراقبت از سالمندان مبتلا به آلزایمر به کار گیرید :
کنترل درد
درد ممکن است اولین چیزی باشد که شما هنگام مراقبت از سالمندان متوجه آن میشوید اما درد یک عارضه رایج برای آنها است. بررسی میزان درد در بیمارانی که در ارتباط کلامی مشکل دارند به ویژه در مراحل پیشرفته تر بیماری دشوار است. یعنی ممکن است بیماران با درجات مختلفی از درد دست و پنجه نرم کنند و بی دلیل اذیت شوند.
با کمک ابزار های مختلف بررسی و کنترل درد مانند مقیاس درد ابی یا بررسی درد در مقیاس پیشرفته دمانس میتوان تشخیص داد که بیمارانی که نمی توانند صحبت کنند چه زمانی درد را تجربه می کنند. هر دوی این سیستم ها با مشاهده نشانه های غیر کلامی مانند زبان بدن، تغییرات رفتاری وحالات چهره متوجه درد بیمار می شوند.
این ابزار ها زمانی بهترین عملکرد را دارند که به مدت طولانی با همان بیمار باشند. اگر فردی را به خوبی بشناسید متوجه میشوید کدام رفتارهای او عادی است و میزان آرامش او در حالت عادی چقدر است. با یک خط پایه تعیین شده میتوانید به راحتی تشخیص دهید که بیماران چه زمانی درد را تجربه میکنند و بر اساس آن به وضعیت آنها رسیدگی کنید.
تغذیه
سالمندان مبتلا به آلزایمر معمولا تغذیه را نادیده میگیرند. در ابتدا ممکن است آنها به سادگی خوردن و آشامیدن یا نحوه پخت غذاها را فراموش کننده. با بدتر شدن آلزایمر ممکن است بیماران نحوه خوردن، جویدن و قورت دادن غذا را هم فراموش کنند. یا مشکلات تغذایه ای که ناشی از آلزایمر نیست بلکه مربوط به مصرف دارو یا یک وضعیت سلامت نامرتبط با آلزایمر است میتوانید برای بیماران مشکل ایجاد کند.
بیماران باید رزیم متعادلی داشته باشند. برخی از مطالعات نشان میدهد که داشتن یک رژیم غذایی مغذی ممکن است ابتلا به آلزایمر را به تاخیر بیاندازید. حتی زمانی که فردی مبتلا به آلزایمر میشود یک رژیم غذایی مناسب میتواند از بدتر شدن بیماری جلوگیری کند یا علائم او را کاهش دهد. راه های زیادی وجود دارد که درغذا دادن به بیماران مبتلا به آلزایمر به شما میکند اما راه کارهایی که باید در پیش بگیرید بستگی به شدت بیماری سالمند شما دارد. روش هایی مثل استفاده از ظرف های تطبیقی برای آسان تر کردن غذا خوردن و روش های سرگرم کننده برای یادآوری به خاطر سپردن وقت غذا. از امتحان کردن راه حل های مختلف و خلاقانه نترسید چون در نهایت موفق میشوید روشی را پیدا کنید که مطابق با نیازهای منحصر به فرد بیمارتان خواهد بود.
زمین خوردن
خطر زمین خوردن همیشه سالمندان را تهدید میکند. حدود یک چهار از کل سالمندان هر سال زمین میخورند. با توجه به اینکه آلزایمر میتواند بر تعادل و استدلال فضایی تاثیر گذار باشد افراد مبتلا به این بیماری بیشتر در معرض خطر زمین خوردن قرار دارند. این مسئله به ویژه زمانی نگران کننده میشود که بیمار شما مشکلات دیگری هم داشته باشد که احتمال زمین خوردن او را افزایش میدهد مانند سابقه زمین خوردن یا مشکل حرکتی.
آگاه بودن از اینکه بیمار شما بیشتر در معرض خطر قرار دارد نکته بسیار مهمی است اما شما میتوانید کارهای بیشتری برای جلوگیری از زمین خوردن او انجام دهید:
- تمیز نگه داشتن اتاق ها و راهروها برای جلوگیری از زمین خوردن بیمار
- نظارت یا ارئه یک ابزار ایمنی همراه برای کمک به راه رفتن بیمار
- بیمار را مشغول و سرگرم نگه دارید تا احتمال پرسه زدن یا جابجایی غیر ضروری او کاهش یابد
- کمک به فعالیت بدنی ایمن برای بهبودی تعادل و هماهنگی اعضای بدن بیمار
- فراهم کردن نور بهتر در فضا به طوری که بیمار بتواند بهتر ببیند
- فراهم کردن وسایل کمکی مانند واکر یا نرده
- فراهم کردن لباس و کفش مناسب برای بیمار
- بررسی دارو های بیمار به خصوص اگر باعث سرگیجه او میشوند
فراهم کردن شرایط ایمن برای جلوگیری از زمین خوردن بیمار یا بدتر شدن وضعیت او کار دشواری است. ممکن است بیمار فراموش کند چقدر در معرض خطر قرار دارد. حتی ممکن است در مراحل پیشرفته تر بیماری راه رفتن را هم فراموش کند.
سرگردانی (پرسه زدن)
آلزایمر میتواند باعث سردرگمی بیماران شود و بر توانایی آنها در به خاطر سپردن مسیر ها یا حرکت در مکان های آشنا تاثیر گذار باشد. سرگردانی ذاتا و همیشه خطرناک نسیت مثلا اگر بیمار در منزل خود یا در محلی که از او مراقبت میشود سرگردان باشد خطری او را تهدید نمیکند. با این حال هنگامی که بیماران از یک محیط خارج میشوند سرگردانی میتواند خطرات مختلفی برای سلامتی و امنیت آنها ایجاد کند. بیماران ممکن است در معرض تغییر شدید آب و هوا قرار بگیرند، زمین بخورند، در ترافیک آسیب ببینند یا توسط برخی افراد مورد سوء استفاده قرار بگیرند.
بهتر است در وهله اول از سرگردانی بیماران جلوگیری کنید. برخی از اقدامات احتیاطی که میتوانید برای جلوگیری از سرگردانی بیماران مبتلا به آلزایمر انجام دهید عبارتند از:
- مراقبت بیشتر
- نصب علائم روی درها مانند "ایست" یا "ورود ممنوع"
- پوشاندن درها
- نصب قفل، چفت یا گیره یا وسایل ایمنی روی درها و پنجره ها
- برداشتن وسایل مانند کلید و کفش
- مطمئن شوید که بیمار شما همیشه اطلاعات هویتی مانند شماره تماس اضطراری همراه داشته باشد
- استفاده از سیستم مانتور یا نرم افزای ردیابی GPS روی گوشی هوشمند بیمار
- به همسایه ها و افراد آشنا اجازه دهید که اگر بیمار شما به حالت سرگردان پرسه میزد به او کمک کنند
پیدا کردن روش های مراقبتی طولانی مدت برای سالمند مبتلا به آلزایمر
گاهی اوقات شما دیگر نمیتوانید از سالمند مبتلا به آلزایمر در منزل نگهداری کنید. ممکن است بیمار نیاز به مراقبت های شبانه روزی داشته باشد. در برخی موارد ممکن است بیمار بی اختیار، پرخاشگر یا سرگردان شود. شاید شما دیگر نتوانید نیاز های او را برآورده کنید. در صورتی که چنین اتفاقی افتاد به دنبال یک مرکز خانه سالمندان برای بیمارتان باشید.
شاید از این تصمیم احساس گناه کنید اما انتقال بیمار به خانه سالمندان می تواند بهترین کار باشد. وقتی به خوبی از بیمار شما مراقبت شود و امنیت داشته باشد شما هم آرامش خواهید داشت. برای تسلی خاطر خود می توانید نزدیکترین خانه سالمندان مجهز به محل زندگی خود را انتخاب نمایید تا بتوانید به صورت مداوم به دیدن آنها بروید. برای مثال اگر ساکن شمال تهران هستید سعی کنید یک آسایشگاه سالمندان در شمال تهران برای عزیزانتان پیدا کنید تا نزدیک شما باشند.
انتخاب خانه سالمندان یک تصمیم بزرگ است. روش های راهنمای آنلاین زیادی برای پیدا کردن بهترین و مناسب ترین خانه سالمندان وجود دارد. با تحقیق کافی میتوایند خانه سالمندانی که یک واحد مراقبتی برای بیماران مبتلا به آزایمر دارد پیدا کنید.