کشف تازه ترین علائم کرونا| علائم جدید کرونا را بشناسید

علائم اولیه کرونا می‌تواند شبیه به یک آنفولانزای ساده یا سرماخوردگی باشد. اما این بیماری بسیار مسری‌تر و خطرناک‌تر از یک سرماخوردگی ساده است. لازم به ذکر است که علائم کرونا و شدت آن‌ها، بسته به نحوه‌ی مبارزه بدن با این بیماری ممکن است در هر فردی متفاوت باشد.

اگر به کرونا مبتلا شده‌اید، سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید؛ تا روند درمان هر چه سریع‌تر شروع شود.

بهتر است بدانید که اغلب موارد ابتلا به کرونا خفیف هستند و بیمار به‌راحتی بهبود می‌یابد. اما نکته‌ی اصلی در این میان، میزان بالای سرایت بیماری کرونا است؛ بنابراین این ویروس حتی در صورت رعایت پروتکل‌های بهداشتی هم می‌تواند شما را درگیر کند.

این بیماری بر اساس شدت نشانه‌ها به دسته‌های زیر تقسیم می‌شود:

    کرونا خفیف (کرونای کمون یا نهفته)

     کرونای شدید

    کرونای وخیم

    کرونای بحرانی

نزدیک به ۸۰ درصد مبتلایان، به نوع خفیف بیماری کرونا مبتلا هستند. این افراد دچار کمبود اکسیژن یا تنگی نفس نمی‌شوند. قرنطینه خانگی و استفاده از داروهای تجویز شده توسط پزشک متخصص داخلی، بهترین روش برای درمان این بیماری است.

حدود ۱۶ درصد از افراد مبتلا به کرونا به نوع متوسط تا شدید این بیماری مبتلا هستند. این افراد دچار مشکلات تنفسی می‌شوند؛ بنابراین برای جبران کمبود اکسیژن بدنشان، به کمک دستگاه تهویه مکانیکی یا اکسیژن نیاز دارند. در این میان ۶ درصد مبتلایان هم به نوع شدید و خطرناک کرونا مبتلا هستند. شدت عوارض در این دسته از مبتلایان بسیار زیاد بوده و اغلب منجر به مرگ بیمار می‌شود.

۱. نشانه‌های کرونای خفیف

کرونای خفیف، بیماری ویروسی خفیفی است که از هر ۱۰ نفر، ۸ مورد به آن مبتلا می‌شوند. از جمله رایج‌ترین علائم اولیه این بیماری عبارت‌اند از:

    بدن درد

    سوزش گلو

    سردردهای دوره‌ای شدید (در برخی موارد)

    تب

علائم بیماری کرونای خفیف با استراحت، قرنطینه و مصرف مایعات و داروهای پاراستامول قابل‌درمان است. این علائم طی ۱ هفته از بین می‌روند. برای اطمینان بیشتر با مشاهده علائم و انجام تست “PCR” یا آنتی‌بادی، بیمار می‌تواند قرنطینه خود را ترک کند.

به این نکته دقت کنید که تشخیص شدت بیماری شما تنها بر عهده پزشک است. از تشخیص‌های غیرتخصصی و تجویز خودسرانه دارو برای خودتان جدا خودداری کنید. در صورت مشاهده علائم کرونا سریعتر با پزشک متخصص داخلی، فوق تخصص ریه و متخصص بیماری‌های عفونی مشورت کنید. تا زمان بهبودی کامل در شرایط قرنطینه بمانید و از خدمات مشاوره و ویزیت آنلاین دکترتو استفاده کنید.

۲. کرونای شدید

در صورت پیشرفت بیماری، ویروس کرونا می‌تواند سیستم ایمنی فرد را بیش از حد تحت تأثیر قرار دهد. از جمله علائم اولیه کرونا در نوع شدید می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

    تب بالای ۳۸ درجه

    تنگی نفس و مشکلات شدید تنفسی

    ازدست‌دادن حس بویایی و چشایی

    التهاب و عفونت ریوی

    بدن درد شدید

    سردردهای مزمن و طولانی‌مدت.

به‌غیراز موارد فوق، افراد تجربه‌های مختلفی در این زمینه داشته‌اند. اغلب بیماران مبتلا به نوع شدید کرونا نیاز به بستری در بیمارستان دارند. در این افراد برای جبران کمبود اکسیژن از دستگاه‌های تنفس مصنوعی یا ورود لوله به گلو استفاده می‌شود.

۳.  کرونای وخیم

۶ درصد از مبتلایان به بیماری کرونا، با نشانه‌های وخیم آن درگیر هستند. احتمال ازکارافتادن دستگاه ایمنی و تنفسی فرد در موارد ابتلای شدید بسیار بالاست. متاسفانه این نوع از کرونا اغلب باعث مرگ افراد می‌شود. از جمله نشانه‌های اولیه کرونای وخیم عبارت‌اند از:

    کاهش فشارخون به سطح بحرانی

    عدم کارایی اندام‌های درونی

    خفگی و عدم امکان تنفس

    کبودی چهره

    درد ناگهانی و شدید در قفسه سینه همراه با سرفه‌های بسیار خشک

هرچند که آمار مبتلایان به بیماری کرونای وخیم پایین است، اما میزان سرایت بالای آن را نباید فراموش کرد. افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای، فشار خون، دیابت و بیماری‌های خودایمنی اغلب به این نوع بیماری مبتلا می‌شوند. به همین دلیل بالاترین میزان مرگ‌ومیر کرونا در میان سالمندان و افراد بالای ۵۰ سال است.

۴. کرونای بحرانی یا سندروم حاد تنفسی ARDS

شدیدترین نوع کرونا، سندروم حاد تنفسی “ARDS” است. این ذات الریه به حدی قوی است که طی چند روز یا چند ساعت پس از آغاز نشانه‌های بیماری (بسته به وخامت آسیب به ریه) ریه‌های فرد را پر از مایع کرده و باعث ازبین‌رفتن بافت ریه می‌شوند.

افراد مبتلا به این بیماری در ICU بستری می‌شوند. درمان این افراد نیاز به مراقبت‌های ویژه‌ای دارد که شامل کمک به اکسیژن‌رسانی و استفاده از دستگاه‌های تهویه مکانیکی برای نجات فرد می‌شود.

توجه: ابتلا به این نوع از بیماری اغلب منجر به مرگ می‌شود. این اتفاق معمولاً بین روزهای چهاردهم تا نوزدهم ابتلا به بیماری رخ می‌دهد. اما سایر بیماران معمولاً ۲۰ روز پس از ابتلا و درمان می‌توانند از بیمارستان مرخص شوند.