اصلاح‌طلبان چه تصمیمی در انتخابات می‌گیرند؟
ردصلاحیت گسترده نیروهای اصلاح‌طلب در انتخابات و حذف نامزدهای اصلی باعث شد تا معادلات انتخاباتی اصلاح‌طلبان برهم بخورد.
ردصلاحیت گسترده نیروهای اصلاح‌طلب در انتخابات و حذف نامزدهای اصلی باعث شد تا معادلات انتخاباتی اصلاح‌طلبان برهم بخورد.
آنها که در ابتدا بر محمدجواد ظریف به‌عنوان نامزد نهایی خود حساب ویژه‌ای باز کرده بودند با نامزدنشدن او به سمت حمایت از اسحاق جهانگیری و حتی مسعود پزشکیان رفتند که وقتی آنها نیز ردصلاحیت شدند دیگر نیروی رأی‌آوری در انتخابات برای خود ندیدند.
در این میان محسن مهرعلیزاده و عبدالناصر همتی به‌عنوان دو گزینه اصلاح‌طلب در صحنه انتخابات باقی مانده‌اند، اما به باور عموم اصلاح‌طلبان اینها گزینه‌های مورد نظر اصلاح‌طلبان نبودند تا حدی که حتی مهرعلیزاده علی‌رغم تمام تلاش‌هایش نتوانست در لیست ۱۴نفره نهاد اجماع‌ساز قرار بگیرد.
همتی هم که به‌عنوان یک نیروی اصیل اصلاح‌طلب شناخته نمی‌شود و بیشتر یک نیروی نزدیک به دولت است هرچند در گذشته پایگاه حزبی او کارگزاران سازندگی بوده است.
حالا در این شرایط اصلاح‌طلبان باید تکلیف خود را روشن کنند که آیا می‌خواهند از میان این دو از یکی حمایت کنند یا نامزدی معرفی نمی‌کنند و به تعبیری مشارکت غیرفعال خواهند داشت؟ مشارکت غیرفعال یعنی اصلاح‌طلبان انتخابات را تحریم نمی‌کنند و از مخاطبان خود هم چنین انتظاری ندارند و چه بسا در انتخابات هم رأی بدهند، اما از نامزدی حمایت نمی‌کنند و برای پیروزی فرد خاصی تلاشی نمی‌کنند.
تا اینجای کار آذر منصوری، سخنگوی نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان یا همان جبهه اصلاحات ایران، موضع تشکیلاتی اصلاح‌طلبان را همان مشارکت غیرفعال معرفی کرده است.