قطع کردن جهانی اینترنت امکانپذیر است؟
قطع کردن جهانی اینترنت احتمالاً زمانی امکانپذیر بود، آن هم وقتی بود که هنوز شبکه جهانی اینترنت به گستردگی امروز نرسیده بود.
قطع جهانی اینترنت تمامی فعالیت‌های آنلاین، کسب‌وکارها و اقتصاد کشورها را مختل می‌کند. اگر کشوری مانند آمریکا به کمپانی‌هایی همچون متا و گوگل دستور قطع خدمات و اتصالات خود را بدهد، اینترنت برای بسیاری از افراد قطع خواهد شد.
قطع کردن جهانی اینترنت احتمالاً زمانی امکانپذیر بود، آن هم وقتی بود که هنوز شبکه جهانی اینترنت به گستردگی امروز نرسیده بود. زمانی که دولت‌ها متوجه شدند که این پدیده کاربردهای بسیار بیشتری دارد و فراتر از ابزاری امن برای اتصال کامپیوترهای دانشگاه در صورت وقوع جنگ هسته‌ای است، دیگر از کنترل شریان اصلی آن دست کشیدند.
شبکه اینترنت امروزی بزرگ و تکرارشونده است و هیچ کشوری نمی‌تواند به تنهایی آن را از بین ببرد. با این حال بخش‌هایی از اینترنت را می‌توان قطع کرد. اگر دولت فدرال بخواهد، می‌تواند بر اساس توانایی فنی حال حاضر خود، دسترسی به اطلاعات درباره آنچه در یک منطقه خاص اتفاق می‌افتد را به طور موقت دشوار کند.
نمونه‌های قطعی موقت اینترنت در مناطق خاصی از ایالات متحده، به دلیل نقض قانون ارتباطات، با شکایاتی همراه بوده‌اند که پرونده رسیدگی به آنها پس از سالها همچنان باز است.
آیا قطع اینترنت توسط یک دولت موثر است؟
به نقل از science focus، این اقدام بیشتر از آن که مشکلی را حل کند، مشکلات بیشتری را ایجاد می‌کند و مردم همیشه راه‌هایی برای مسیریابی اطلاعات در نقاطی که قطعی اینترنت دارند پیدا می‌کنند که به خدمات تلفن همراه یا اینترنت وابسته نیستند. به عنوان مثال می‌توان به سیستم‌های رادیویی و دستگاه‌های طراحی شده برای ارسال و دریافت داده‌ها از ماهواره‌ها و به ماهواره‌ها و سایر روش‌های غیر اینترنتی اشاره کرد.
yektanet.com
قطع کردن جهانی اتصال اینترنت مانند سد کردن تمامی رودخانه‌های جهان یا منحرف کردن مسیر آنهاست. می‌توان یک رودخانه را مسدود یا منحرف کرد اما همه آنها را نمی‌توان به یکباره متوقف کرد زیرا آب همیشه سعی می‌کند یک مسیر جدید پیدا کند. به همین ترتیب، اینترنت نیز یک ساختار عظیم و پیچیده است که توسط ترکیبی از نهادهای دولتی و تجاری و همچنین میلیاردها نفر به شکل خصوصی اداره می‌شود.
هیچ نقطه اتصال واحدی وجود ندارد که تمام داده‌ها از طریق آن جریان داشته باشد. علاوه بر این پروتکل اینترنت به طور خاص طراحی شده است تا داده‌ها مسیری را در اطراف بخش‌هایی از شبکه که از کار افتاده است پیدا کنند.
اما اینترنت نیز کاملاً آسیب‌ناپذیر نیست. در سال 2011، در جریان انقلاب مصر، دولت مصر به چهار ارائه دهنده خدمات اینترنتی ملی دستور داد تا سامانه نام دامنه (DNS) را خاموش کنند و پروتکل دروازه مرزی سرورهای خود را تغییر دهند. این اقدام از هرگونه ترافیک اینترنتی در داخل یا خارج از کشور جلوگیری کرد.
بریتانیا نیز اختیار قانونی دارد که در صورت وقوع یک بحران ملی، همین کار را انجام دهد، اما هرگز از این قدرت استفاده نشده است. و اگر ایالات متحده به دلایلی به مایکروسافت، اپل، فیس‌بوک و گوگل دستور دهد که سرورهای خود را خاموش کنند، اینترنت برای بسیاری از ما خاموش می‌شود.
بسیاری از افراد به ویژه جهان اولی‌ها روزهای بدون اینترنت را به خاطر نمی‌آورند. این روزها این شبکه گسترده به یک امر اجنتاب‌ناپذیر از زندگی انسان‌ها تبدیل شده است اما مانند هر زیرساخت دیگر با فناوری پیشرفته، یک روز تا سقوط فاصله دارد. بنابراین اگر اینترنت برای همیشه قطع شود، چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر اینترنت برای همیشه قطع شود چه اتفاقی می‌افتد؟
برای تعریف دقیق، کلمه «اینترنت» به شبکه شبکه‌های کامپیوتری متصل در سراسر جهان که یک زیرساخت فیزیکی است اشاره دارد. با این حال، وب جهانی به منظور امروزی افراد از گفتن «اینترنت» نزدیک‌تر است. این نرم‌افزار است که اینترنت را به چیزی تبدیل می‌کند که ما دوست داریم؛ نه فقط یک دسته سیم که تعداد زیادی رایانه را به هم متصل می‌کند.
با قطع اینترنت اول از همه، هر چیزی که با «وب»، «ابر»، «هوشمند» و «زنده» همراه باشد، بی‌فایده و غیرکاربردی خواهد شد. بسیاری از برنامه‌های موجود در تلفن یا رایانه شما برای انجام کاری که می‌خواهید به اینترنت دسترسی دارند. با از بین رفتن کل اینترنت، آنها سرگردان خواهند ماند.
اگر اینترنت قطع شود، نمی‌توان از رسانه‌های اجتماعی استفاده کرد، خرید آنلاین انجام داد، مطالب را به صورت آنلاین جستجو کرد، بازی‌های چند نفره انجام داد یا چیزی را به اشتراک گذاشت. نمی‌توان به روز رسانی برای نرم‌افزارها را دریافت کرد یا بازی دانلود کرد. انجام کارهای بانکی به صورت آنلاین و حتی در برخی موارد تماس گرفتن یا ارسال پیامک نیز غیرممکن می‌شود.
اینترنت پشتوانه بسیاری از فعالیت‌های تجاری و دولتی را تشکیل می‌دهد که با قطع آن همه آنها به سرعت از بین می‌روند. فایل‌های ذخیره شده در فضای ابری و دسترسی به پایگاه داده‌ها از بین رفته و ارتباط فوری بین واحدهای تجاری یا دولتی دیگر معنایی نخواهد داشت. پیگیری زنده حمل‌ونقل نیز تقریباً به طور کامل از دسترس خارج می‌شود. اقتصاد فوراً دچار اختلال می‌شود و بسیاری از خدمات هوشمند نیز از بین می‌روند.
از آنجایی که اینترنت یک سیستم متمرکز نیست که از یک نقطه منشا گرفته باشد، قطع کردن آن کار چندان آسانی نیست. دو حوزه گسترده وجود دارد که می‌توان اینترنت را هدف قرار داد: زیرساخت فیزیکی و نرم‌افزاری که وب را اجرا می‌کند.
با هدف قرار دادن زیرساخت‌ها یعنی قطع سیم، آسیب رساندن به ماهواره‌ها، از بین بردن نقاط مبادله اینترنتی و غیره اینترنت دچار اختلال می‌شود اما طبیعتاً انجام چنین حمله‌ای در مقیاس جهانی بسیار سخت خواهد بود. در عین حال، هر بلای طبیعی مانند سیارک‌ها که می‌تواند بخش عظیمی از زیرساخت‌های اینترنتی را از بین ببرد، باعث ایجاد مشکلات بزرگ‌تر از قطع شدن اتصال به این شبکه جهانی می‌شود.
با هدف قرار دادن نرم افزار نیز مستلزم استفاده از ارورها و انتشار ویروس‌ها برای جلوگیری از کارکرد پروتکل‌های وب است. با این حال، به دلیل پیچیدگی‌های موجود و افرادی که تلاش می‌کنند اجازه ندهند این اتفاق بیفتد، هنوز چنین امکانی بعید است.