آزاده صمدی از روزهای سخت مطلقه بودن گفت! | آزاده صمدی در تلخ ترین روزهای زندگیش چه گذشت؟
آزاده صمدی در مصاحبه اش گفت : من گریه کردم خیلی هم گریه کردم ، اما با گریه چیزی درست نمی شد ، بلند شدم و زندگی کردم
آزاده صمدی در یک برنامه و مصاحبه از دوران سخت طلاقش صحبت کرد. آزاده صمدی متولد 17 دی 1357 در لاهیجان می باشد. آزاده صمدی دارای مدرک لیسانس تئاتر از دانشگاه سوره می باشد. آزاده صمدی بازیگری را با سریال راه بی پایان تجربه کرد. همسر سابق آزاده صمدی هومن سیدی می باشد که با یکدیگر متارکه کرده اند. آزاده صمدی جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را برای فیلم آفریقا به دست آورد.
آزاده صمدی : زندگی زن مطلقه راحت نیست
آزاده صمدی در ادامه مصاحبه اش گفت : من گریه کردم خیلی هم گریه کردم ، اما با گریه چیزی درست نمی شد ، بلند شدم و زندگی کردم با وجود این که زندگی زن مطلقه راحت و آسان نیست و حتی خواستگار هم برایم بیاید قبول نمیکنم و جوابم منفی است .
آخرین حضور او در تلویزیون در سریال دیوار به دیوار در نقش مهناز می باشد که بهار 96 از شبکه سه پخش میشد.
آزاده صمدی و ازدواج با هومن سیدی
آزاده صمدی در سال 85 همان سالی که ضبط سریال راه بی پایان در حال انجام بود با هومن سیدی که از بازیگران مرد می باشد ازداوج کرد.
این زوج حدود 7 سال با یکدیگر زندگی نمودند و بعد از آن از یکدیگر جدا شدند.خبری که همان موقع توسط هومن سیدی تایید گردید و آزاده صمدی نیز در گفتگوهایی این مساله را تایید کرد و گفت.
همچنین چندی پیش عکسی با عنوان آزاده صمدی و دخترش منتشر گردیده بود که شایعه می باشد و او هیچ فرزندی ندارد.
اینستاگرام آزاده صمدی :
_instagram.com/azadehsamadi
فیلمهای سینمایی آزاده صمدی
آفریقا ۱۳۸۹
سیزده ۱۳۹۱
طبقهٔ حساس ۱۳۹۲
ارغوان ۱۳۹۳
گاهی 1394
۵۰ کیلو آلبالو ۱۳۹۴
خوب، بد، جلف ۱۳۹۴
لابی 1395
ساعت ۵ عصر (1395)
خودسر (1396)
سریالهای ازاده صمدی
راه بیپایان ۱۳۸۶
گاوصندوق ۱۳۸۸
سی امین روز ۱۳۹۰
حیرانی ۱۳۹۱
انقلاب زیبا ۱۳۹۳
پشت بام تهران ۱۳۹۴
عالیجناب (شبکه خانگی ۱۳۹۴
دیوار به دیوار ۱۳۹۵–۱۳۹۶
مصاحبه با آزاده صمدی
بازیگر باید به چه دانشهایی مسلط باشد؟
تحصیلات آکادمیک یا حداقل حضور در کارگاههای بازیگری برای بازیگری لازم است. طبیعی است که بدون گذراندن دوره نمیتوان بازیگر شد. شاید در تلویزیون و سینما این مساله اتفاق افتاده باشد، ولی برای اینکه بازیگر باشید- منظورم صرفا حضور جلوی دوربین نیست- نیاز به آموختن دارید. باید نکتههایی را به لحاظ تکنیک، تمرکز، حس، تنفس، بیان، بدن و خیلی موارد دیگر یاد گرفت. درغیر این صورت بازیگر نیستید.
در طول این سالها هیچوقت بازیگری دلتان را زده تاحدی که تصمیم جدی بگیرید سراغ هنرهای دیگر بروید؟
نه! البته نمیتوانم بگویم بازیگری دلم را زده، چون وقتی روی صحنه یا جلوی دوربین هستم، خیلی حالم خوب است. شاید درمواردی شرایط کار خوب نباشد اما خود بازیگری هیچوقت دلم را نزده و همیشه قلبم برای بازی تند تند میزند.
البته طبیعی است که بعضی از نقشها را بیشتر دوست داشته باشم. گاهی فکرم مشغول میشود که اگر روزی شرایطش فراهم شود، کارگردانی را تجربه کنم اما این ربطی به دلزدگی از بازیگری ندارد و بیشتر به کنجکاویام برمیگردد.
این سالها بیشتر تئاتر بازی میکنید، امکان دارد دلزدگی از سینما، بازیگر را به سمت تئاتر بکشد؟
نه! درمواردی درحوزه تئاتر کار بهتری به بازیگر پیشنهاد میشود و میبینم روی صحنه با نقشی خاص، حالم بهتر بوده یا فضا را امنتر احساس میکنم. در این شرایط بدون تردید بازی روی صحنه را میپذیرم. همه این انتخابها به پیشنهادی که به بازیگر شده و حال روحی او برمیگردد.
در فرصتهایی که بازی نمیکنید دلمشغولیهای دیگرتان چیست؟ برای مثال سمت نوشتن میروید؟
دلنوشتههایی دارم که قبلا بیشتر در وبلاگم مینوشتم. گاهی برای نوشتن نمایشنامه و فیلمنامه در حد زدن گپ، تغییر یک موقعیت، یادداشت دیالوگ یا روتوش کردن کارهایی کردهام اما نوشتن به نظرم فرآیندی است که باید خیلی دربارهاش خواند و دانست. نوشتن کاری علمی است و باید درام را خوب شناخت.
پشت صحنه تئاتر و سینما چه فرقی باهم دارد؟ کدامیک جذابتر است؟
در تئاتر دو، سه ماهه تمرین قبل از اجرا داریم. همه چیز در همان تمرین به دست میآید. همان زمان است که با گروه زندگی میکنیم؛ همدیگر را میشناسیم و فضایی ایجاد میشود که پیش از این نبوده است.
اما در سینما، ارتباط بازیگر با بازیگر مقابل و دیگران در همان زمان فیلمبرداری و طی یکی، دو ماه اتفاق میافتد. فیلمبرداری اوقات تلفشده زیاد دارد و به همین دلیل مدت بیشتری در شرایطی که کاری نداریم، در کنار هم هستیم.
تا الان معیارتان برای انتخاب این نقشها چه بوده؟
جذابیت و چالشهای نقش. صرفا اینکه در فیلم حضور داشته باشم راضیام نمیکند.
چطور خودتان را برای نقش آماده میکنید؟
یکی از کارهایی که همیشه میکنم فکر کردن خیلی زیاد به آدمی است که قرار است نقشاش را بازی کنم.
رسیدن به درک درستی از نقش، تمرین خاصی هم لازم دارد؟
بخشی از آن برمیگردد به درک نقش. به نظرم چیزی به نام شعور در بازیگر باید وجود داشته باشد. متن فیلمنامه به بازیگر مواد اولیه میدهد و فقط کافی است که او به آنها خوب فکر کند.
گفتگو آزاده صمدی با مهران مدیری
صمدی در پاسخ به سوال مدیری درباره اینکه شایعاتی وجود دارد که شما جدی و بد اخلاق هستید، گفت: من خیلی آدم خوش اخلاق و خوش خندهای هستم؛ احتمالا خیلی اذیتم کردند که این اتفاق افتاده است. در حیطه کاری ما خیلی از مناسبات رعایت نمیشود. متاسفانه آدمها برای کار خود احترام قائل نیستند. تکرار این مسئله ممکن است آدم را برنجاند و عصبانی کند. برای من مهم است هوای دل همدیگر را داشته باشیم اما متاسفانه در حرفه ما بیشتر به وظیفه خودشان بدون در نظر گرفتن خیلی چیزها میپردازند.
حضور آزاده صمدی در شبکه های اجتماعی
صمدی اظهار داشت: حدود دو سال است که در فضای مجازی هستم. یک دلیل خاص داشت؛ دوست داشتم تئاترهایی که اجرا میکنم را اطلاعرسانی کنم تا مردم به دیدن تئاتر تشویق شوند. متاسفانه فرهنگ استفاده از فضای مجازی وجود ندارد. البته من گاهی با این اتفاقها در فضای مجازی تفریح میکنم.
صمدی درباره ترجیح خود برای بازی در تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: در سال دو تئاتر کار میکنم. سینما هم همین طور و اگر سریال جذابی پیشنهاد شود، قبول میکنم. مثل سریال «پشت بام تهران» که بازی کردم.
صمدی در پاسخ به سوال در خصوص لزوم داشتن تحصیلات آکادمیک در حرفه بازیگری گفت: به دانشجویان تئاتر توصیه میکنم در کنار هم، تئاترهای دانشجویی را تجربه کنند؛ چرا که تجربههای بسیاری میتوانند به دست بیاورند.
صمدی درباره تعبیرش از عاشق شدن و تجربه خود از این حس عنوان کرد: تعبیر عاشق شدن را نمیدانم. به دوست داشتن اعتقاد دارم اما نمی دانم عشق وجود دارد یا نه.