فقیهه سلطانی و مهسا کاشف در سلفی عجیب غریب

فقیهه سلطانی ۴۷ساله است. فقیهه سلطانی متولد شهر سرسبز همدان می باشد،. همسر فقیهه سلطانی جلال امیدیان از فوتبالیست های بنام می باشد. فقیهه سلطانی فرزند آیت الله سلطانی است. فقیهه سلطانی فارغ‌التحصیل «رشته ادبیات نمایشی» از دانشگاه آزاد اسلامی است.

شروع کار فقیهه سلطانی

وی بازیگری را زیر نظر گلاب آدینه اموخته است.

اولین کار سینمایی خود را در سال ۱۳۷۳ با بازی در فیلم «روسری آبی» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد تجربه کرد.

خانم سلطانی در بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر با ۳ فیلم پرکارترین بازیگر بود و بازی اش در صورتی اوج هنرنمایی او بود.

فقیهه سلطانی و همسرش

وی همسر جلال امیدیان بوده و یک دختر به نام گندم دارد.

همسرش امید جلالیان ۴۱ ساله بوده و متولد تهران است.

امید جلالیان به جز ذوب اهن سابقه حضور در تیم های مس کرمان و پیکان تهران را نیز در کارنامه فوتبالی خود دارد.

فقیهه سلطانی در اردیبهشت ۹۴ با جلال امیدیان فوتبالیست اصفهانی ازدواج کرد،جلال امیدیان سابقا یکبار ازدواج کرده بود و یک دختر نوجوان نیز دارد.

خانم سلطانی در خصوص ماجرای آشنایی و ازدواجش با امید جلالیان می گوید : « دوست من مهسا مهجور بازیگر خوب تئاتر که هم من و هم آقای امیدیان را می شناخت،

برای آشنایی ما یک طرح ریخته بود و ما در جریان برنامه ریزی ایشان، در یک کار خیریه با هم دیدار کردیم و همانجا این کششی که باید ایجاد می شد، ایجاد شد، یعنی محبت در نگاه اول اتفاق افتاد.

ازدواج فقیهه سلطانی با جلال امیدیان

او سالها پیش با آقای جلال امیدیان کاپیتا وقت تیم ذوب آهن اصفهان ازدواج کرد و صاحب یک فرزند دختر به نام گندم شد.

ماجرای آشنایی از زبان خودش

دوست من مهسا مهجور بازیگر خوب تئاتر که هم من و هم آقای امیدیان را می شناخت، برای آشنایی ما یک طرح ریخته بود و ما در جریان برنامه ریزی ایشان، در یک خیریه با هم دیدار کردیم و همانجا این کششی که باید ایجاد می شد، ایجاد شد، یعنی محبت در نگاه اول اتفاق افتاد.

خیلی به این قضیه اعتقاد دارم؛ البته عشق که نمی شود گفت، منظورم یک جذابیتی است که یک آدمی در نگاه اول به دلت بنشیند یا نه، وگرنه عشق خیلی عمیق تر از این حرف هاست که با یک نگاه اتفاق بیفتد، ولی این اتفاق که یک نفر در نگاه اول به دلت بنشیند، برای من افتاد.

ایشان در همان اولین دیدار گفتند قصد ازدواج دارند. البته اگر منظورتان خواستگاری های سورپرایزی و … باشد، ماجرای ازدواج ما آشنایی طولانی مدت نبود که بخواهد خواستگاری حالت سورپرایزی داشته باشد و این مساله در آشنایی های طولانی مدت اتفاق می افتد. به نظرم اصلا در فرهنگ ایرانی چنین چیزی وجود ندارد و بیشتر مختص اروپایی هاست. در ایران متفاوت است، چون دو طرف از اول قصد ازدواج دارند، بنابراین فکر نمی کنم هیچ دختری در ایران سورپرایز شود، چون هیچ دختر ایرانی حاضر نیست وارد رابطه ای شود که آینده ای نداشته باشد و این حرف های ازدواج سپید و… همه الکی و موقتی است و اصلا با فرهنگ ما نمی خواند.

من فکر می کنم همه آدم ها به طور غریزی به سمت ازدواج گرایش دارند و ربطی به فرهنگ ایران هم ندارد. من نمی توانم در مورد پسرها حکم بدهم، ولی این را می دانم که حداقل هیچ دختر ایرانی حاضر نیست وارد یک رابطه بدون آینده شود.

نمی گویم به ازدواج فکر نمی کردم، ولی ازدواج با یک فوتبالیست، واقعا برایم غیرمنتظره بود؛ چون اصلا فوتبال نمی بینم؛ البته دوست دارم فوتبال بازی کنم، ولی همیشه به کسانی که فوتبال می بینند، می خندم. اما الان نمی توانم به جلال چیزی بگویم، چون حرفه اش این است.

ولی ازدواج با یک فوتبالیست، واقعا برایم غیرمنتظره بود؛ چون اصلا فوتبال نمی بینم؛ البته دوست دارم فوتبال بازی کنم، ولی همیشه به کسانی که فوتبال می بینند، می خندم.

اما الان نمی توانم به جلال چیزی بگویم، چون حرفه اش این است.»

نخستین بانویی می باشد که در ایران پس از انقلاب اسلامی و در سن نوجوانی در صحنه نمایش، سیاه بازی کرد و بعدها در جشنواره سنتی آیینی از بین سیاه بازارن حرفه ای، جایزه بهترین بازیگر نقش سیاه را از آن خود کرد

سینما

مرگ نامهء سهراب (۱۳۹۶)

جاودانگی (۱۳۹۴)

اینجا آسمان همیشه بارانی است (ویدیویی ۱۳۹۲)

جداافتاده (۱۳۸۳)

دوشیزه (۱۳۸۱)

صورتی (۱۳۸۱)

نغمه (۱۳۸۰)

عینک دودی (۱۳۷۸)

معجزه خنده (۱۳۷۵)

تلویزیون

یاور (١۴٠٠)

مهمانان ویژه (۱۳۹۱)

تبریز در مه (۱۳۸۹)

عمارت فرنگی (۱۳۸۷)

نشانی (۱۳۸۷)

قطار آن شب (۱۳۸۶)[۳][۴] خواستگاران (۱۳۸۶)

پاتوق (۱۳۸۶)

روز رفتن (۱۳۸۵)

بوی گل‌های وحشی (۱۳۸۴)

آهوی ماه نهم (۱۳۸۳)

زخم (۱۳۸۳)

پدر خاک (۱۳۸۰)

آغوش‌های خالی (۱۳۷۸)

میهمانی از بهشت (۱۳۷۹)

طریق عشق (۱۳۷۶)

سایه‌ها (۱۳۷۵)

بی‌بی‌یون (۱۳۷۴)

امام علی (۱۳۷۰)

افتخارات

کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از پانزدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « معجزه خنده » – ۱۳۷۵

کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن از اولین دوره جشن خانه سینما برای بازی در فیلم « معجزه خنده » – ۱۳۷۶

کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از چهارمین دوره جشن خانه سینما برای بازی در فیلم « عینک دودی » – ۱۳۷۹