تشخیص ریزش مو
همه افراد نوعی ریزش مو دارند. خیلی از افراد با دیدن تعدادی تار مو بین انگشتان دست یا شانه به وحشت میافتند.
تشخیص ریزش مو
همه افراد نوعی ریزش مو دارند. خیلی از افراد با دیدن تعدادی تار مو بین انگشتان دست یا شانه به وحشت میافتند. شما نیز حتما مانند سایر افراد سریع به فکر راهحل برای درمان ریزش موی خود بودهاید. برای درمان ریزش مو اول باید دلیل آن را پیدا کنید بعد به فکر چاره باشید.
البته باید بدانید که ریختن موها (نه عارضه ریزش مو) یک پدیده طبیعی است. یعنی لازم نیست اگر بعد از شانه زدن یا حمام کردن مقداری مو دیدید، نگران شوید. فقط زمانی که متوجه نواحی کم پشت در سرتان شدید بهتر است با پزشک خود صحبت کنید. ریختن ۱۰۰ تا ۱۵۰ مو در روز کاملا طبیعی است.
انواع ریزش مو
آلوپسی به معنای ریزش و نازک شدن تدریجی تار مو می باشد. اکثر مردم روزانه بین 70 تا 150 تار موی سرشان را از دست می دهند، که عمدتا در حین شست و شو، شانه زدن و یا بستن موی سر است. این اندازه نرمال ریزش موها است. دلیل آن هم از بین رفتن موهای مرده و جایگزینی موهای جدید است. معمولا کم شدن موی سر هنگامی است که ریزش مو بیشتر از رویش مو باشد. کم مو شدن وقتی قابل توجه است که حدود 40 % از حجم موی سر از دست رود. در هر زمان در یک فرد هم می توان موهایی را که در حال رشد هستند و هم موهایی را که در حال ریزش هستند، دید.این روند توجیه کننده وجود یک چرخه مو است که شامل سه دوره می شود. طولانی ترین مرحله، آناژن یا مرحله رشد مو است که در آقایان بین 1 تا 3 سال و در بانوان بین 6 تا 8 سال طول می کشد. بعد از این مرحله، مرحله کاتاژن یا استراحت فرا می رسد که خیلی کوتاه (2 تا 3 هفته) است. مرحله تلوژن یا ریزش که یک دوره حدودا 3 ماهه است، به پایان می رسد. بنابراین تمام موها در یک زمان در یک مرحله قرار ندارند: در یک دورۀ زمانی، بیش از %75 موها در مرحله رشد قرار دارند، 1% در مرحله استراحت و کمتر از 25 % در مرحله ریزش هستند.
1) ریزش موی واکنشی یا موقتی (Reactional)
ریزش موی واکنشی یا موقتی بیشتر در بانوان رخ می دهد و معمولا در اثر عوامل مختلفی از جمله بارداری، شیردهی، استرس، رژیم غذایی نامناسب و سوء تغذیه (کمبود آهن، زینک و…)، بیماری های مختلف مانند اختلالات تیروئید و بیماری های عفونی و تب دار، جراحی، مصرف برخی داروها مانند داروهای شیمی درمانی و… رخ می دهد. در این نوع ریزش مو ناحیه جلوی فرق سر به تدریج کم پشت و موها نازک می شوند به طوریکه ناحیه فرق سر به جلو مشهود می شود اما خط رویش مو در جلوی سر تغییری نمی کند.
2) ریزش موی مزمن(Chronic)
ریزش موی مزمن هم در آقایان و هم در بانوان رخ می دهد، علت اصلی در نوع مردانه بیشتر مربوط به اختلالات هورمونی از جمله افزایش میزان DHT (دی هیدرو تستوسترون ) است، و ریشه ارثی دارد و در نوع زنانه بیشتر مربوط به کاهش مقدار Substance P)نورو پپتید مسئول طولانی کردن فاز آناژن) و اختلالات هورمونی می باشد.
3) کم شدن تدریجی مو در فرق سر
یکی از متداولترین شکلهای ریزش مو کم شدن تدریجی مو در فرق سر است. این شکل از ریزش مو هم در مردها و هم در زنها شایع است. موی سر مردها از قسمت پیشانی به شکل حرف M عقبنشینی میکند. اما معمولا ریزش مو در زنها بیشتر در قسمتهای دیگر سر اتفاق میافتد.
4) نقاط دوار (ریزش موی سکهای)
برخی از افراد نیز دچار ریزش موی سکهای میشوند که ناحیه ریزش تقریبا به اندازه سکه است. این نوع ریزش مو معمولا فقط در سر اتفاق میافتد. البته در مواردی پیش میآید که ابرو و ریشها نیز به این بیماری دچار شوند. در برخی موارد، قبل از این که موها از بین بروند آن ناحیه از پوست دچار خارش و درد میشود.
5) از بین رفتن یکباره مو
ضربه روحی یا فیزیکی موها را سست میکند. موها در این حالت به راحتی کنده میشوند حتی موقع شانه زدن، شستشو یا وقتی به آرامی موها را کشیده می شود. موها معمولا در این مورد کمپشتتر میشوند.
6) از بین رفتن کل موهای بدن
برخی از درمانها یا شرایط پزشکی، نظیر شیمی درمانی باعث از بین رفتن موهای کل بدن می شود.
7) لکههایی که بر روی سر گسترش مییابد
ریزش مو به شکل لکه نشانۀ عفونت قارچی است. عفونت قارچی با موهای شکسته شده، قرمزی پوست، تورم و برخی مواقع ترشح مایع همراه است.