اعتراض زنان از حمله تحقیر آمیز طالبان علیه زنان افغان

این زنان دیروز پنجشنبه در مقابل ساختمان استانداری هرات گردهم آمده و شعار می دادند که نترسید، نترسید ماهمه باهم هستیم و حق همدیگر دفاع می کنیم. آنها بر حفظ دستاوردهای گذشته زنان در دولت آینده طالبان تأکید می کردند.

این زنان تأکید کردند که هیچ دولتی نمی تواند بدون احترام به حقوق زنان پایدار بماند و طالبان باید به حقوق آنها احترام بگذارند. آنها در پایان این تظاهرات با صدور قطعنامه ای به اعتراضات خود پایان دادند.

اعتراض زنان از حمله طالبان 

ما زنان افغان بر آن شدیم تا اعلامیه ای در پیوند به تحولات اخیر کشور ترتیب دهیم.

ما در این اعلامیه بر حقوق حقه خود تاکید کرده و خواهان حفظ این حقوق هستیم.

ما زنان افغان در احقاق حقوق خود مصر، هماهنگ و استوار هستیم.

طی هفته ­های اخیر تا کنون خبری از امکان حضور زنان در ادارات دولتی و خصوصی، دانشگاه ها و مدارس عرصه های اجتماعی نیست. حضور زنان در متن جامعه با اما و اگر و اختلافاتی همراه است.

حق تحصیل و کار، آزادی، حضور در عرصه­ عمومی، فعالیت­ های اجتماعی و سیاسی و برخورداری از مصئونیت و آزادی و امنیت همواره خواست ما بوده و هست. زنان باید در عرصه های سیاسی، اجتماعی و رهبریت حضور داشته باشند.

ما برای بدست آوردن و حفظ این مهم، سال ها تلاش کرده ایم و چشم پوشی از آن محال است.

ما، اکنون در افغانستان با جمعیتی از زنان رو به رو هستیم که تحصیل کرده، آگاه و با ظرفیت برای انجام امور مشترک در جامعه هستند. با این جمعیت چه معامله ای خواهد شد؟ آیا این زنان به حاشیه رفته و نادیده گرفته خواهند شد! ؟ این برای ما غیر قابل قبول است.

حضور ما تنها در مدارس، دانشگاه ها و مراکزبهداشتی ضروری نیست. ما زنان نیمی از جامعه افغانستان هستیم و حضور مان در عرصه­ های عمومی از قبیل اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و فعالیت­ در تمام این حوزه ­ها ضروری است، چیزی غیر از این برای ما پذیرفتنی نیست.

 محدودیت و ممانعت برای ما قابل پذیرش نیست.

چگونه ممکن است که با وضع قوانینی که در آن نه کرامت انسانی رعایت می­ شود و نه حقوق زنان، بتوان به عدل و انصاف رسید! ؟

تجربه نشان داده است که حذف زنان با هر داعیه و دلیلی تنها به سقوط جامعه انجامیده است. هرگونه محدودیت برای زنان قدمی برای فروپاشی اجتماعی و سیاسی است. محرومیت آموزشی، اقتصادی و سیاسی زنان نماد استبداد، تبعیض و خشونت است. ما نظامی را که زنان را حذف می­ کند و حقوق ما را نادیده می­ گیرد نمی ­پذیریم.

حفظ حقوق زنان خواست ما است.

 ما خواهان حمایت و نظارت جامعه جهانی هستیم.

ما خواهان مشارکت در تصمیم گیرهای کلان حکومتی هستیم.

ما خواهان ادامه فعالیت ­های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود هستیم.

ما خواهان بازگشایی مدارس و دانشگاه­ ها و برخورداری از تمام امکانات آموزشی هستیم.

ما خواهان حق برخورداری از امنیت و آزادی هستیم.

صحرا کریمی رئیس سابق "افغان فیلم" در حکومت محمد اشرف غنی هم در صفحه فیسبوک خود نوشته است که مردان، سیاستمداران، بازرگانان و همه اقشار مردانه کشور راه های مشارکت اجتماعی خود را می یابند اما این تنها زنان هستند که راهی منازل شده و آینده آنها تاریک خواهد شد.